Διαθήκη ηγουμένου Θεοδοσίου (27 Μαρτίου 1624) Εκτύπωση
Συντάχθηκε απο τον/την Administrator   
Κυριακή, 09 Νοέμβριος 2008 11:18
Εις δόξαν Χριστού αχκδ μαρτίου κζ'. Επειδή και εγώ Θεοδόσιος ιερομόναχος και προηγούμενος της σεβασμίας και βασιλικής μονής Αμοργού της υπεραγίας Θεοτόκου της Χοζιβιώτισσας έστινρας και να είμαι γέννημα της μεγαλοπόλεως νήσου Σάμου εκ του άστεως Μαραθογκάπου και θρέμμα της νήσου Αμοργού δηλονότι του αυτού αγίου μοναστηρίου, επειδή και να ευρίσκωμαι και να έχω την μετάνοιάν μου εις την άνωθεν ρηθείσαν μονή μετά τους οσιωτάτους ιερομονάχους και μοναχούς εζήτησα από τον πανοσιώτατον και άγιον παπά κυρ Ανατόλιον ομού μετά την θείαν και ιεράν σύναξιν να γίνω αναχωρητής, δηλονότι να μου δώσου το περιβόλι του Βαρσαμίτου, το άνωθεν, δια να καθέζωμαι, φρονότας μου και λογιάζοτάς μου την ώραν του θανάτου ηθέλησα θεληματικώς μου και με την όρεξί μουκαι μη υπ' ουδενός βιαζόμενος και ήλθα και επροσκύνησα την υπεραγία Θεοτόκο και ηύρηκα τον πανοσιώτατον άγιον καθηγούμενον τον παπά κυρ Λεόντιο μετά τους οσιωτάτους ιερομονάχους και μοναχούς της θείας συνάξεως τους νυν ευρισκομένους ήγουν τον οσιώτατον εν μοναχοίς κυρ Δαυί και εκκλησιάρχην της αυτής ρηθείσης μονής και απλώς ειπείν πάσοις τοις αδελφοίς της θείας συνάξεως κάμνοντας ο άγιος καθηγούμενος σύναξιν περιμαζώνοντας όλους τους αδελφούς. Θέλω εγώ παπά κυρ Θεοδόσιος και προηγούμενος της αυτής ρηθείσης μονής με το ίδιόν μου θέλημα και με καλή μου όρεξιν ως άνωθεν είρηκα και ως αδελφός γνήσιος του αυτού άγιου μοναστηρίου θέλοτας από του νυν ει τι και α μου χρεωστούσι εις την άμον, εις την Αμοργόν, εις την Σχινούσσα, εις την Νίον και απλώς ειπείν οπού και αν ευρίσκεται χρέος κατά τα κατάστιχά μου να είναι αυτά του αγίου μοναστηρίου μετά τον θάνατόν μου. Ακομή ει τι και α μου ευρεθούσι εις το κελλί μου τορνέσια, ρούχα, στάπελα, πομόπελα να είναι και αυτά του αγίου μοναστηρίου μετά τον θάνατόν μου και να μη επορή ξένος ή εδικός να γυρέψη δικαίωμα εις αυτά και όστις ήθελε γυρέψει να πειράξη τους πατέρες να πλερώνη πένα του εκλαμπροτάτου καπετάν πασιά χρυσά 100 ήγουν χρυσά εκατόν, η μπένα πλερωμένη απλήρωτη να έχη η γραφή την δύναμίν της και να έχη και τας αράς των τιη θεοφόρων πατέρων και της υπεραγίας Θεοτόκου. Ακόμη και εγώ ο άνωθεν πνευματικός και προσηλωτής του αυτού αγίου μοναστηρίου τάσσων τως ότι να μη διασκορπίσω τίποτας από τα καλά μου ως καθώς έχω και εγώ την διηκονίαν μου από την μονήν εις φόβον Θεού ότι τα έχω αφιερωμένα του μοναστηρίου ως καθώς έχω την διηκονίαν μου κατά το γράμμα οπού εκάμασι οι πατέρες έξω από τα μαπέλια οπού βαστώ του Αρχιστρατήγου και του παπά κυρ Μαρίνου Πάσαρη οπού έχουν να στραφούν εις τα χέρια των μετά τον θάνατόν μου, και δια πίστωσιν και βεβαίωσιν του παρόντος γράμματος δίδω τως και τα κατάστιχά μου οπού είναι γεγραμμένα ει τι και α μου χρεωστούσι και υπογράφω και ιδιοχείρως μου κατέπροσθεν εις τους αξιοπίστους και παρακαλετούς μάρτυρας των κάτωθεν γεγραμμένων. Θεοδόσιος ιερομόναχος και προηγούμενος θεληματικώς και με ίδιόν μου θέλημα ήβαλα και εγράψασι τα άνωθεν γεγραμμένα. Λεόντιος ιερομόναχος και καθηγούμενος και η σύναξις.