|
Συντάχθηκε απο τον/την Administrator
|
|
Πέμπτη, 23 Οκτώβριος 2008 13:17 |
Τα καινούργια χαρακτηριστικά πού παρουσιάζονται στις κώμες της Ελλάδος στην πρώιμη εποχή του Χαλκού είναι κατά γενικό τρόπο τα ακόλουθα. Διαλέγουν χαμηλούς λόφους πολύ κοντά στη θάλασσα για να κατασκευάσουν τις οικίες τους (σπανιότερα προτιμούν την ενδοχώρα δίπλα σε πηγές, όπως στη Νεολιθική εποχή.). Οικίες με δύο δωμάτια οργανώνονται σε μικρές ενότητες, με δρόμους στρωμένους με αμμοχάλικο ή βότσαλα.
Όλη η περιοχή περιβάλλεται μερικές φορές από αμυντικό τείχος. Στην αρχή υπάρχει συνήθεια ν' ανοίγουν αποθηκευτικούς λάκκους (βόθρους). Η συνήθεια αυτή εξαφανίζεται κι επανέρχεται σε μετέπειτα φάσεις. Χρησιμοποιούν στο κτίσιμο την τεχνική σε σχήμα ψαροκόκκαλου για τα θεμέλια των σπιτιών. Μια διαφοροποίηση επέρχεται στην αρχιτεκτονική των σπιτιών με την εμφάνιση ενός αρκετά μεγάλου κεντρικού κτιρίου, που μερικές φορές έχει και εστία. Γενικεύεται η χρήση καλής ποιότητος πηλού για την επάλειψη των τοίχων κι ακόμη έχουμε κεραμίδια για τις σκεπές. Η κεραμική είναι συνήθως μονόχρωμη και στιλβωτή στην αρχή, στη συνέχεια δε έχουμε την τεχνική του γανώματος με σκούρο χρώμα (ΠΕ  Urfirnis) και το χαρακτηριστικό σχήμα του έμβαμματοδοχείου ( σαλτσιέρας ). Υπάρχει υπερπόντια εμπορική δραστηριότητα και μια ποικιλία εισαγωγών κι επιρροών. Είναι παράξενο ότι τα ειδώλια απουσιάζουν στην πρωιμότερη περίοδο. Και τέλος αυξάνεται η χρήση του χαλκού και του αργύρου. Σε λίγα μέρη παρουσιάζεται πλήρης γνώση της τεχνικής των σκαλιστών σφραγίδων. Μπορεί ακόμη να υπάρχουν σημάδια από σφραγίδες πάνω σε αγγεία, τα οποία μοιάζουν με σύμβολα που ανήκουν σε νεώτερα συστήματα γραφής. Μερικά από τα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα είναι μεγάλης κλίμακας και είναι φανερή σε κάθε επίπεδο η δυναμικότητα ενός πολιτισμού με υψηλή οργάνωση κι ευαισθησία. |
|
LAST_UPDATED2 |
