Όλα σχεδόν τα αρχαιολογικά ευρήματα της Αρκαδίας προέρχονται από ιερά, και κυρίως από το αφιερωμένο στην τοπική θεά Αθηνά Αλέα στην Τεγέα, όπου βρέθηκαν πολλά χάλκινα αντικείμενα και η μοναδική αξιόλογη συλλογή αρκαδικής γεωμετρικής κεραμικής.

Στη διακόσμηση των μεγαλύτερων αγγείων, παρότι σώζονται μόνο αποσπασματικά, φαίνεται η σημαντική επιρροή της αργείτικης ΥΓ κεραμικής. Το εικονιστικό ρεπερτόριο περιλαμβάνει πολλά άλογα που μοιάζουν με τα αργείτικα, και που μερικές φορές έχουν ψάρια κάτω από την κοιλιά τους ή μια κλειστή μετόπη πάνω από την πλάτη τους. Μιμούνται επίσης τις αργείτικες ζωοφόρους με τα πτηνά που θυμίζουν φλαμίνγκο. Συναντούμε και χορευτές, άνδρες ή/και γυναίκες. Στοιχεία λακωνικής επίδρασης μπορούμε να διακρίνουμε στις τεράστιες τελετουργικές οινοχόες με ταινιωτές κατακόρυφες λαβές, διακοσμημένες με γραπτά ή ανάγλυφα φίδια που χρονολογούνται στο 700 π.Χ. Η αργείτικη ωστόσο επίδραση συνεχίζεται και στο πρώτο τέταρτο του 7ου αι.

Τα χάλκινα της Τεγέας συμπληρώνουν μικρότερες συλλογές από δύο ιερά της Αρτέμιδας, στο Μαυρίκι και στους Λουσούς. Υπάρχουν λίγα άλογα που θυμίζουν τα αργείτικα, εκτός από ένα ζεμένο ζευγάρι από τους Λουσούς με χαρακτηριστική λακωνική εμφάνιση. Ανάμεσα στα ειδώλια της Τεγέας υπάρχουν πολλά από τα ζώα που ταιριάζουν καλύτερα στο αρκαδικό τοπίο: ταύροι έτοιμοι για εφόρμηση, ελάφια, πολλά πτηνά, δύο πρόβατα, ένας σκύλος και ένα δελφίνι. Οι ανθρώπινες μορφές είναι λίγες, στέκουν ελεύθερες και παρουσιάζουν ποικιλία.