Gistor

(George's Site)

Διαφήμιση
Δελφοί PDF Εκτύπωση E-mail
Συντάχθηκε απο τον/την Administrator   
Πέμπτη, 06 Νοέμβριος 2008 12:27

Τα ευρήματα του 8ου αι. από τους Δελφούς προέρχονται από νεκροταφεία, έναν οικισμό και ένα ιερό, που επρόκειτο να γίνει από τα σημαντικότερα του ελληνικού κόσμου. Το κύριο νεκροταφείο ήταν πάντα προς τα δυτικά, δίπλα στο σημερινό μουσείο. Υπάρχουν και δύο μικρότερα νεκροταφεία, το ένα στα ανατολικά, κοντά στη Μαρμαριά, το άλλο ψηλά στην περιοχή της Πυλαίας, κοντά στο στάδιο, όπου τα παλαιότερα κτερίσματα είναι ΠΠρΚ αρύβαλλοι του 700 π.Χ. περίπου.

Σε έναν μικροσκοπικό θαλαμωτό τάφο, κοντά στο μουσείο, βρέθηκαν δύο ταφές, μία πρωτογεωμετρική και ένας παιδικός ενταφιασμός της ΥΓ περιόδου, που περιείχε ένα ζευγάρι περόνες του τύπου VII πλάι σε μια κορινθιακή οινοχόη. Σε κοντινούς διαταραγμένους τάφους βρέθηκαν οκτώσχημες περόνες.

Ο οικισμός των Δελφών αναπτύχθηκε πάνω στα ερείπια ενός μυκηναϊκού πολίσματος, αλλά εξαπλώθηκε σε ευρύτερη κλίμακα. Τα σπίτια απλώνονταν έως και το βόρειο τμήμα του μεταγενέστερου ιερού του Απόλλωνα και προς τα ανατολικά, έως τον χώρο των ρωμαϊκών λουτρών. Οι ταπεινές κατοικίες δεν έχουν τίποτα που να προδίδει ότι υπάρχει ένα σημαντικό ιερό τόσο κοντά. Ένα σπίτι με δύο εστίες βρέθηκε κάτω από τη ράμπα του μεταγενέστερου ναού του Απόλλωνα, και σε ένα δωμάτιο, στον ανατολικό τομέα, υπήρχαν αρκετά σφονδύλια και πυραμιδόσχημες αγνύθες. Κάτω όμως από την Ιερά Οδό βρέθηκε ένα στρώμα των χρόνων 750-730 π.Χ., που περιείχε αρκετά αντικείμενα αναθηματικού μάλλον χαρακτήρα. Αναφέρουμε, για παράδειγμα, μια κρητική ασπίδα τύπου Ιδαίου και άφθονα χάλκινα ειδώλια ανθρώπων και ζώων, ανάμεσα στα οποία και η θεά κορινθιακού τύπου που έστεκε στη λαβή ενός τριποδικού λέβητα. Η μεγάλη, μάλιστα, ποσότητα χάλκινων ειδωλίων, δακτυλιόσχημων λαβών και τμημάτων από τα πόδια και τα σώματα τριποδικών λεβήτων, που βρέθηκαν σε διάφορα σημεία της περιοχής, φέρνει τους Δελφούς στη δεύτερη θέση, μετά την Ολυμπία. Για τον λόγο αυτόν, ακόμη κι αν δεν είχαμε τις πληροφορίες των κειμένων της Κλασικής εποχής, θα δεχόμασταν αναμφίβολα την ύπαρξη ενός σημαντικότατου ιερού του 8ου αι. στη θέση αυτή, γιατί τα τεράστια και στολισμένα αυτά αγγεία δεν προορίζονταν για καθημερινή χρήση. Δεν αποκαλύφθηκε βεβαίως ακόμη κανένας ναός της περιόδου αυτής, αλλά υπάρχουν αρκετά σημεία στο μεταγενέστερο ιερό όπου δεν είναι δυνατόν να γίνουν βαθιές τομές, εξαιτίας της πυκνότητας των μεταγενέστερων κτισμάτων. Ο Παυσανίας ακολουθώντας τον όγδοο Παιάνα του Πινδάρου, μας λέει ότι ο πρώτος ναός του Απόλλωνα ήταν ένα απλό κτήριο με τοίχους από ξύλο δάφνης. Οι ανασκαφείς της Ερέτριας πιστεύουν πως ο πρωιμότερος ναός του Απόλλωνα Δαφνηφόρου, που κτίστηκε λίγο μετά το 800 π.Χ., είναι ακριβώς μίμηση του ναού των Δελφών. Αν αυτοί και ο Παυσανίας έχουν δίκιο, τότε ο πρώτος ναός των Δελφών κτίστηκε γύρω στο 800 π.Χ., το αργότερο. Η χρονολογία αυτή συμφωνεί με τους παλαιότερους τριποδικούς λέβητες των Δελφών, που τοποθετούνται λίγο αργότερα από τους πρωιμότερους της Ολυμπίας, και με τις πρώτες εισαγωγές κορινθιακής κεραμικής, ίσως στο τέλος της ΜΓ Ι, που ωστόσο προέρχονται από σύνολα καθημερινής χρήσης.

Μπορούμε λοιπόν να προχωρήσουμε σε μια, πολύ υποθετική, ανασύσταση της πρώιμηνς ιστορίας των Δελφών. Στο τέλος της Μυκηναϊκής εποχής διαφαίνεται η λατρεία μιας γυναικείας θεότητας, γιατί βρέθηκαν πάνω από διακόσια πήλινα γυναικεία ειδώλια, κυρίως του 12ου αι. Η θεότητα αυτή επιβίωσε στη μεταγενέστερη παράδοση ως Γαία, θεά της γης. Η λατρεία της φθίνει κατά τους Σκοτεινούς Αιώνες, αλλά η ιερότητα τουη χώρου μάλλον δεν ξεχάστηκε ποτέ. Μετά από τρεις αιώνες χωρίς καθόλου αναθήματα, εδραιώνεται σταθερά η λατρεία του Απόλλωνα, την περίοδο που αρχίζουν οι επαφές με την Κόρινθο, γύρω στο 800 π.Χ. Για τα επόμενα εκατό και πλέον χρόνια η Κόρινθος προμήθευε όλη σχεδόν την καλή κεραμική και μεγάλη ποσότητα χαλκών. Τα τυπολογικά κριτήρια δεν μας βοηθούν ώστε να αποδώσουμε με ασφάλεια τα παλαιότερα θραύσματα τριποδικών λεβήτων σε κάποιο συγκεκριμένο κέντρο. Η Κόρινθος ωστόσο, με τη γεωγραφική της θέση και το διευρυνόμενο εμπόριό της, είναι μία πιθανή πηγή. Όταν οι τοπικές σχολές χαλκοτεχνίας αποκτούν σαφέστερα διακριτικά χαρακτηριστικά μετά το 750 π.Χ., τότε το κορινθιακό εργαστήριο αντιπροσωπεύεται καλά ανάμεσα στα ειδώλια. Υπάρχουν επίσης μερικά δείγματα από την Αθήνα, τη Σπάρτη και το Άργοε, καθώς και η αναθηματική ασπίδα από την Κρήτη. Στο τέλος του 8ου αι., το ιερό αποκτούσε ήδη πανελλήνια φήμη.


Google Map

LAST_UPDATED2
 

Εγγραφειτε στο Newsletter μας


Έχουμε 22 επισκέπτες συνδεδεμένους

Το Site φαίνεται καλλίτερα με:
και 

Συντομα Βοηθητικα Μηνυματα

Το περιεχόμενο του Site που είναι προσβάσιμο από τους απλούς επισκέπτες είναι περιορισμένο. Μόνο τα μέλη έχουν πλήρη πρόσβαση σε όλο το περιεχόμενο. Μόλις κάνετε Login θα εμφανισθούν όλες οι επιλογές από το Μενού Περιεχόμενα.