Στο τέλος του καλοκαιριού, ο Κορίνθιος Αριστεύς, οι Νικόλαος, Πρατόδημος - πρέσβεις των Λακεδαιμονίων - ο Τεγεάτης Τιμαγόρας και ο Αργείος Πόλλις που δεν είχε επίσημη ιδιότητα, ξεκίνησαν για την Ασία με σκοπό να πείσουν τον βασιλέα και χρήματα να τους δώσει και να συμπολεμήσει μαζί τους.

Έφτασαν πρώτη στη Θράκη στο βασίλειο του Σιτάλκη του Τηρέω, για να προσπαθήσουν να τον αποσπάσουν από συμμαχία του με τους Αθηναίους και να τον πείσουν να στείλει στρατό στην Ποτίδαια, την οποία πολιορκούσαν πάντα οι Αθηναίοι. Λογάριαζαν ότι θα τους βοηθούσε να φτάσουν στον Ελλήσποντο για να συναντήσουν τον Φαρνάκη του Φαρναβάζου που θα τους εξασφάλιζε τα μέσα να πάνε στον βασιλέα.

Έτυχε, όμως, να βρίσκονται στου Σιτάλκη οι Αθηναίοι πρέβεις Λέαρχος του Καλλιμάχου και Αμεινιάδης του Φιλήμονος που έπεισαν τον γιό του, Σάδοκο (εκείνο που είχε πολιτογραφηθεί Αθηναίος) να τους παραδώσει τους Πελοποννήσιους πρέσβεις, ώστε να μην μπορέσουν να πάνε στο βασιλέα για να βλάψουν την πατρίδα του. Ο Σάδοκος πείστηκε και, καθώς οι Πελοποννήσιοι πορεύονταν, διασχίζοντας τη Θράκη για να πάνε να πάρουν το καράβι με το οποίο θα περνούσαν τον Ελλήσποντο, τους έπιασαν προτού επιβιβαστούν. Είχε στείλει ανθρώπους του μαζί με το Λέαρχο και τον Αμεινιάδη με διαταγή να παραδώσουν τους Πελοποννήσιους στους Αθηναίους.

Αυτοί τους παραλάβαν και τους πήγαν στην Αθήνα. Όταν έφτασαν, οι Αθηναίοι φοβήθηκαν μήπως τους ξεφύγει ο Αριστεύς και τους δημιουργήσει ακόμα περισσότερες συμφορές. Ήξεραν ότι αυτός ήταν που είχε προκαλέσει την επανάσταση της Ποτίδαιας και τα άλλα γεγονότα στην περιοχή. Τους σκότωσαν όλους την ίδια μέρα ρίχνοντάς τους σ' ένα βάραθρο παρ' όλο ότι ζήτησαν ν' απολογηθούν.