Ιουστίνος Α' (518-527) Εκτύπωση
Συντάχθηκε απο τον/την Administrator   
Παρασκευή, 07 Νοέμβριος 2008 18:52
Όταν πεθαίνει ο Αναστάσιος είναι και πάλι το Παλάτιο -αυτή τη φορά όμως οι στρατιωτικοί της φρουράς- που αποφασίζει για τη διαδοχή. Ο διοικητής των εξκουβιτόρων, του τάγματος της αυτοκρατορικής φρουράς, Ιουστίνος -ένας αναλφάβητος στρατιώτης, σύμφωνα με τον Προκόπιο), καταγόμενος από τη Ναϊσσό (Nis), αναγορεύεται, σύμφωνα με το καθιερωμένο τυπικό, αυτοκράτορας από τον στρατό, τη σύγκλητο και τον λαό και στέφεται από τον πατριάρχη. Κατ' αντίθεση προς τον Αναστάσιο, που δεν είχε λάβει κανένα μέτρο υπέρ των συγγενών του, ο Ιουστίνος υιοθετεί αμέσως τον ανεψιό του Ιουστινιανό. Το 521 του δίνει το αξίωμα του υπάτου και του magister militum και, τέλος, το 527, λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, τον αναγορεύει συναυτοκράτορα.

Τα μέτρα που έλαβε ο Αναστάσιος υπέρ των μονοφυσιτών (ιδίως ο διορισμός του Σεβήρου στο πατριαρχείο της Αντιοχείας) καταργούνται από τον Ιουστίνο, ο οποίος συμφιλιώνεται με τη Ρώμη το 519. Οι αντίστοιχες θέσεις των δύο αντιτιθέμενων πλευρών επιβεβαιώνονται όλο και πιο ξεκάθαρα. Το Ενωτικόν του Ζήνωνος έχει αποτύχει.

Στο νότον, ένας συνδυασμός συμμαχιών (υποστήριξη προς το αιθιοπικό και χριστιανικό βασίλειο του Αξούμ που κατακτά το βασίλειο της Ιμυάρ στην Αραβία το 524-525, και συνεννοήσεις με τους χριστιζνούς Γασσανίδες ’ραβες των οποίων ο βασιλιάς Harith (Αρέθας) λαμβάνει τον τίτλο του πατρικίου) έχει στόχο να αντιρροπήσει την περσική δύναμη.