Gistor

Στις 21 Φεβρουαρίου 1903 η Αυστρία και Ρωσία παρουσιάζουν στην Πύλη το "Σχέδιο Μεταρρυθμίσεων της Βιέννης". Αυτό ήταν αποτέλεσμα της συνάντησης των Lamsdorff και Goluchowski στην αυστριακή πρωτεύουσα και προέβλεπε την τοποθέτηση για τρία χρόνια Γενικού Επιθεωρητή των βιλαετίων της Μακεδονίας. Αυτός δεν θα μπορούσε να ανακληθεί χωρίς τη συγκατάθεση της Αυστρίας και Ρωσίας και θα είχε την εξουσία να χρησιμοποιήσει τουρκικά στρατεύματα για τη διατήρηση της τάξης στη Μακεδονία χωρίς να είναι υποχρεωμένος να έχει σε κάθε περίπτωση την άδεια της κυβέρνησης.

Το σχέδιο προέβλεπε επίσης τη χρήση ξένων ειδικών, οι οποίοι θα είχαν τουρκικούς στρατιωτικούς βαθμούς και θα ήταν υπάλληλοι της τουρκικής κυβέρνησης, προκειμένου να τοποθετηθούν στην αστυνομία και χωροφυλακή. Προέβλεπε επίσης ότι το ποσοστό των χριστιανών που επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν σ' αυτά τα δύο σώματα δεν θα περιοριζόταν στο 20%, αλλά θα ήταν ανάλογο με το χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής και ότι θα καταργείτο ο όρος της γνώσης και της χρήσης της τουρκικής γλώσσας. Στην αρχή κάθε έτους θα έπρεπε να εκπονείτο προϋπολογισμός εσόδων - εξόδων για κάθε βιλαέτι. Από τα έσοδα θα έπρεπε πρώτα να καλυφθούν οι τοπικές πολιτικές ή στρατιωτικές δαπάνες. Όλα τα έσοδα για κάθε βιλαέτι θα έπρεπε να τοποθετούνται σε ειδικό λογαριασμό στην Αυτοκρατορική Οθωμανική Τράπεζα και όλα τα έξοδα θα έπρεπε να γίνονται σύμφωνα με τον προϋπολογισμό.

Προέβλεπε επίσης τον τρόπο είσπραξης της δεκάτης και ότι θα έπρεπε να δοθεί αμνηστία σε όλους τους κρατούμενους εκτός από αυτούς που είχαν κατηγορηθεί για εγκλήματα, όπως επίσης ότι θα έπρεπε να περαιωθούν χωρίς καθυστέρηση όλες οι εκκρεμείς δικαστικές αποφάσεις.

Η τουρκική κυβέρνηση όταν παρέλαβε το σχέδιο, το οποίο είχε γίνει αποδεκτό με ορισμένες επιφυλάξεις και από τις υπόλοιπες Μ. Δυνάμεις, περιμένοντας κάτι πιο δραστικό τα αποδέχθηκε αμέσως.

Η προσπάθεια για την κατάταξη χριστιανών στη χωροφυλακή δεν σχεδόν καμιά επιτυχία. Όχι μόνο διατηρήθηκε ο νόμος για τη γνώση της τούρκικης γλώσσας αλλά και η ίδια η κατάταξη ισοδυναμούσε με αυτοκτονία. Στο Μοναστήρι έγινε δεκτή η αίτηση ενός μόνο χριστιανού ο οποίος δύο μέρες αργότερα βρέθηκε νεκρός με κομμένη την καρωτίδα. Τελικά κατατάχθηκαν 300 περίπου χριστιανοί αλλά οι περισσότεροι από αυτούς τοποθετήθηκαν σε βοηθητικές θέσεις (ιπποκόμοι και ορντινάτσες) και έπρεπε να είναι συνεχώς υπό προστασία.

Το Μάρτιο του 1903 η Πύλη εξέδωσε πρόσθετους κανονισμούς, σύμφωνους με το Πρόγραμμα της Βιέννης, για τα τρία μακεδονικά βιλαέτια. Και αυτοί όμως έμειναν νεκρό γράμμα.