Η μελέτη των ανασκαφικών δεδομένων οδήγησε στον εντοπισμό των παρακάτω περιοχών και οικιστικών φάσεων:

Η Περιοχή Α (Φάσεις Ι και ΙΙ) αντιστοιχεί στις δύο περισσότερο χερσαίες φάσεις του οικισμού. Τα βασικά τους χαρακτηριστικά είναι ο μικρός σχετικά αριθμός πασσαλότρυπων που ορίζουν κατασκευές με ευθύγραμμες αλλά και ελλειψοειδείς κατόψεις. Οι θεμελιώσεις είναι σχετικά ρηχές (περίπου 10 εκ.) και ενισχύονται με πήλινα περιχειλώματα. Οι κατασκευές είναι πασσαλόπηκτες θεμελιωμένες κατευθείαν στο έδαφος με δάπεδα στρωμένα με πηλό και τοιχοποιία με πλιθιά σε μεγάλη κλίμακα. Στις φάσεις αυτές ανήκουν και τα τρία αποτυπώματα βαρκών που εντοπίστηκαν.

Στην χρονική περίοδο της Φάσης VI η περιοχή αποτελούσε περιβάλλον ήρεμων τελμάτων.

Κύρια γεωργικά προϊόντα στον οικισμό ήταν μονόκοκκο και το δίκοκκο σιτάρι. Το θερισμένο προϊόν αποθηκευόταν με τη μορφή σταχιδίων. Η απομάκρυνση των εξωτερικών λεπύρων και των ζιζανίων γινόταν τμηματικά. Τα υποπροϊόντα χρησιμοποιούνταν είτε ως ζωοτροφή είτε ως καύσιμος ύλη. Επίσης βρέθηκαν σιτάρι σπέλτα το μαλακό, ίσως και το σκληρό, το δίστιχο και το εξάστιχο κριθάρι γυμνό και ντυμένο. Βρέθηκαν επίσης σπόροι από φακή, μπιζέλι, λαθούρι, ρόβι, λινάρι, άγριο αχλάδι, σταφύλι, σύκο, κράνο, βατόμουρο, σαμπούκο, και καρποί σχίνου-τσικουδιάς και φουντουκιού. Οι κάτοικοι από τις αρχαιότερες φάσεις εξέτρεφαν βοοειδή, αιγοπρόβατα και χοίρους. Επίσης εξασκούσαν το κυνήγι και την αλιεία.

Γκρίζα κεραμική τύπου Τσαγγλί, μαύρη στιλβωμένη τύπου Λάρισας και πολύχρωμη γραπτή χαρακτηρίζουν τις φάσεις. Στις νεώτερες φάσεις του οικισμού επικρατεί η μαύρη και μελανοστεφής κεραμική, καθώς και η κόκκινη στιλβωμένη και γραπτή (καστανή σε ανοιχτόχρωμη επιφάνεια). Χαρακτηριστικοί τύποι αγγείων είναι οι φιάλες, οι φρουτιέρες, τα κλειστά αγγεία με λαιμό και οι πήλινες τράπεζες.

Οι ραδιοχρονολογήσεις με C14 προσδιόρισαν περιόδους μεταξύ 5459-5079 πΧ. Η ξύλινη πινακίδα με τα εγχάρακτα σύμβολα, η οποία δεν αποκλείεται να αποτελεί μια πρώιμη μορφή γραπτού λόγου, εμπίπτει στο διάστημα 5300-5150 π.Χ.