Gistor

Την αρχαία Σύβαρη ερευνούν Έλληνες αρχαιολόγοι. Στο φως ήρθαν βωμός και δεκάδες ανάγλυφοι πίνακες του 5ου αι. π.Χ. από τους Θουρίους που κτίστηκαν στα ερείπια της αποικίας.
Τα νέα αυτά ευρήματα δεν προέρχονται από ελληνικό έδαφος, αλλά από την ανασκαφή που ο έφορος αρχαιοτήτων Αρκαδίας διεξάγει στη Σύβαρη της Ιταλίας και συγκεκριμένα στην περιοχή των Θουρίων σε συνεργασία με την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή.

Οι ερευνητές, έχοντας πείρα από ανασκαφές στο ελληνικό έδαφος, είχαν διαπιστώσει ανασκάπτοντας στην Πελοπόννησο πως αρχαίοι οικισμοί στην Ανατολική Αχαΐα και την Αιγιάλεια έστελναν αποίκους στην Κάτω Ιταλία.
Η Σύβαρη της Καλαβρίας ήταν η σπουδαιότερη αποικία της Ελίκης, της Βούρας και των Αιγών της Αχαΐας και βρισκόταν στον κόλπο του Τάραντος. Είχε οικιστή τον -Ις (όπως έχει διασωθεί σε επιγραφή, λείπει το πρώτο μέρος της λέξης) από την Ελίκη.
«Κατά τις πηγές ιδρύθηκε το 720 π.Χ. ανάμεσα σε δύο ποτάμια, τα οποία ονομάστηκαν Κράθις από το ομώνυμο ποτάμι των Αιγών της Αχαΐας και Σύβαρις από την ομώνυμη πηγή της Βούρας. Γρήγορα έγινε η πολυανθρωπότερη, πλουσιότερη και ισχυρότερη πόλη της περιοχής. Γι αυτό προκάλεσε τον φθόνο της άλλης μεγάλης αχαϊκής πόλης, του Κρότωνα, από τον οποίο και καταστράφηκε το 510 π.Χ. με την εκτροπή της κοίτης του ποταμού Κράθιδος» εξηγεί ο έφορος αρχαιοτήτων Μιχάλης Πετρόπουλος.
Στον πόλεμο εναντίον του Κρότωνα η Σύβαρις συγκέντρωσε κατά τον Στράβωνα 300.000 στρατιώτες, «αριθμός, που, αν είναι σωστός, δείχνει ότι τον 6ο αι. π.Χ. ήταν η μεγαλύτερη πόλη του ελληνικού κόσμου με μοναδική πιθανή εξαίρεση την Αθήνα κατά την περίοδο της ακμής της τον 5ο αι. π.Χ.».
Στα ερείπια της Σύβαρης ιδρύθηκαν από Αθηναίους το 444 π.Χ. οι Θούριοι, «οι οποίοι χάρη ακριβώς στους ίδιους λόγους, αναπτύχθηκαν ταχύτατα».
Με τις έως τώρα έρευνες η ελληνική αποστολή έχει ξεπεράσει το ρωμαϊκό στρώμα και βρίσκεται στο στρώμα των κλασικών Θουρίων.

Πηγή: Έθνος