Το πρώτο ανάκτορο της Κνωσού κτίστηκε γύρω στο 2000 π.Χ. στο νότιο άκρο της μεσομινωικής πόλης και καταστράφηκε από σεισμό στο 1900 π.Χ.
echo $parameters['introduction'] ?>
(George's Site)
Μεσομινωική (Κρήτη) 2.160/2.025 έως 1.600 π.Χ Το κυρίαρχο γεγονός στη διάρκεια της πρώτης φάσης της ΜΜ περιόδου είναι η εμφάνιση του ανακτορικού συστήματος που θα διατηρηθεί στον αιγαιακό χώρο μέχρι τα τέλη του 13ου αιώνα. Στο διάστημα αυτό συντελείται μια πραγματική μεταλλαγή του Πρωτομινωικού πολιτισμού, οι αιτίες της οποίας είναι πολυσύνθετες σε μεγάλο βαθμό αδιευκρίνιστες, οι εμφανέστερες εκδηλώσεις είναι η ανάπτυξη των πόλεων και η οικοδόμηση των ιδίων των ανακτόρων. Απόλυτη χρονολόγηση Η MM I B = 1900 - 1800 MM II = 1800 - 1700 MM III = 1700 - 1600 Οικιστική ανάπτυξη Με την έναρξη της ΜΜ περιόδου παρατηρείται μια δημογραφική άνοδος: η διεύρυνση των παλαιών οικισμών και η δημιουργία νέων προδίδουν μια ουσιαστικότερη αξιοποίηση του χώρου. Είναι πιθανό κατά την Παλαιοανακτορική περίοδο η Κρήτη να ήταν χωρισμένη σε πολλές επαρχίες η καθεμιά εξαρτημένη από ένα ανάκτορο. Οι αρχαιολογικές μαρτυρίες επιβεβαιώνουν μόνον την ανάπτυξη μιας διοίκησης που θέτει σε λειτουργία συστήματα οικονομικού ελέγχου, όπως σφραγίσματα αποθηκών και ενεπίγραφες πινακίδες. Η πολιτική εξουσία Ανεξιχνίαστη παραμένει η ταυτότητα των ηγεμόνων των ανακτόρων, όπως και στις μεταγενέστερες εποχές. Αμφισβητήθηκε ότι είχαν αρχικά συγκεντρώσει στα χέρια τους το σύνολο της πολιτικής εξουσίας. Η κοινωνία Η περίοδος των πρώτων ανακτόρων αντιστοιχεί ασφαλώς στην ανάδειξη μιας κοινωνίας περισσότερο ιεραρχημένης και πολυσύνθετης. Τούτο γίνεται σαφές από τη συγκέντρωση αντικειμένων δηλωτικών κύρους μέσα στα ανάκτορα και από την εμφάνιση ειδικευμένων τεχνιτών. Αν και δεν παρατηρείται το φαινόμενο της ξαφνικής απόκτησης πλούτου στην παλαιοανακτορική Κρήτη, παρουσία αντικειμένων γοήτρου παράλληλα με το μνημειακό χαρακτήρα της ανακτορικής αρχιτεκτονικής αποτελούν ενδείξεις για την ύπαρξη μιας "επίλεκτης" κοινωνικής τάξης. Η εμφάνιση μιας τάξης ειδικευμένων τεχνιτών, εξαρτημένης από την κεντρική εξουσία, είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Φαίνεται ότι, σε γενικές γραμμές, οι κοινωνικές διακρίσεις δεν είναι πολύ έντονες. Στον τομέα των ταφικών εθίμων εμφανίζεται κάποια αντίθεση μεταξύ των κτιστών ομαδικών τάφων, που ήταν συχνά πλούσιοι σε κτερίσματα, και των κοινών νεκροπόλεων με τις φτωχές ταφές μέσα σε πιθάρια ή σαρκοφάγους. Η εμφάνιση αυτών των ατομικών τάφων, ήδη από τις αρχές της ΜΜΙ σε μικρή απόσταση από τους νεόκτιστους οικισμούς, προδίδει πιθανότατα μια μορφή κοινωνικής διαφοροποίησης. Τα ιερά Από τις αρχές της ΜΜ περιόδου, οι λατρευτικές εκδηλώσεις τελούνται σε χώρους που οριοθετούνται με μεγαλύτερη σαφήνεια από πριν. Διαπιστώνουμε έτσι της εμφάνιση των ιερών κορυφής, τα οποία είναι ιδιαίτερα πολυάριθμα στην ανατολική Κρήτη. Πρόκειται για υπαίθριους χώρους που διαμορφώνονται στις κορυφές λόφων ή βουνών και, την περίοδο αυτή, περιβάλλονται συχνά από έναν απλό περίβολο. Σε τέτοιου είδους ιερά βρέθηκαν πάμπολλα ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα ειδώλια, αφιερώματα σε σχήμα μελών του σώματος για θεραπευτικό σκοπό, καθώς και υπολείμματα από τελετουργικές φωτιές. Συγκέντρωναν τον πληθυσμό των γύρω πόλεων και χωριών και φαίνεται πως συνδέονταν με την ανάπτυξη της ποιμενικής και αγροτικής οικονομίας. Φαίνεται επίσης ότι έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της έννοιας της επικράτειας, την εποχή ακριβώς της γένεσης του ανακτορικού συστήματος. Τα σπήλαια, που χρησίμευαν παλαιότερα ως καταφύγια ή χώροι για την ταφή των νεκρών, μετατρέπονται και αυτά ορισμένες φορές σε τόπους λατρείας. Λίγα μόνο κτιστά ιερά αστικά ή ανακτορικά είναι γνωστά από την περίοδο αυτή. Ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της παλαιοανακτορικής περιόδου συνδέεται με την εξάπλωση της λατρείας των νεκρών. Δίπλα στους μεγάλους κυκλικούς τάφους προσαρτώνται μικρά λατρευτικά κτίσματα ή, μερικές φορές, ανεξάρτητα οικοδομήματα για την απόθεση κτερισμάτων ή τελετουργικών αντικειμένων. Η οικονομία Στη ΜΜ περίοδο η οικονομία εξακολουθεί να στηρίζεται πιθανότατα στη γεωργία και την κτηνοτροφία, οι αποθήκες και οι υπόγειοι σιτοβολώνες υποδηλώνουν την ύπαρξη αγροτικών πλεονασμάτων. Τα ανάκτορα όμως, επεμβαίνουν στο εξής με ένα νέο τρόπο στη βιοτεχνική παραγωγή και στις εμπορικές συναλλαγές που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της δικής τους επικράτειας. Αποκλείεται ο απόλυτος συγκεντρωτισμός και οικονομικός έλεγχος από τα ανάκτορα. Η ύπαρξη λογιστικών αρχείων σε κτήρια ανεξάρτητα από τα ανάκτορα, δηλώνει την αυτοτέλεια ορισμένων χώρων που διαθέτουν ο καθένας τη δική του λογιστική υπηρεσία. Υπάρχουν αρχεία με λογιστικό περιεχόμενο, καθώς και ένα πολύπλοκο σύστημα σφραγισμάτων το οποίο επέτρεπε τον έλεγχο της διακίνησης τροφίμων και εμπορευμάτων μέσα στις αποθήκες. Το σύστημα αυτό περιλαμβάνει επιπλέον την ανακατανομή των αγαθών στου τεχνίτες και τα υπόλοιπα πρόσωπα που ήταν εξαρτημένα από τους διοικητικούς οργανισμούς. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη το εξωτερικό εμπόριο ήταν μονοπώλιο της κεντρικής εξουσίας, το πρόβλημα της πιθανής ύπαρξης εμπόρων παραμένει αναπάντητο. Οι καταστροφές στο τέλος της ΜΜ ΙΙ φάσης Μια βίαιη καταστροφή προσβάλλει, στα τέλη της ΜΜ ΙΙ φάσης, όχι μόνο τα ανάκτορα αλλά το σύνολο σχεδόν των οικισμών της Κρήτης. Η καταστροφή αυτή παρουσιάζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με εκείνην που σημειώθηκε γύρω στα 1450, παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται λιγότερο εντυπωσιακή εξαιτίας της ταχύτατης ανοικοδόμησης που ακολούθησε στις περισσότερες περιπτώσεις. Είναι γενική, καταστρέφονται όχι μόνο ολόκληρες πόλεις αλλά και μεμονωμένοι οικισμοί και συνοδεύονται συχνά από πυρκαγιές. Οι αιτίες των καταστροφών παραμένουν δυσδιάγνωστες και για την ερμηνεία έχουν διατυπωθεί οι συνηθισμένες υποθέσεις. Μια νέα εποχή Το τέλος της ΜΜ περιόδου είναι μια μεταβατική περίοδος στη διάρκεια της οποίας χαράζονται ίσως, πέρα από τις μεταβολές στον υλικό πολιτισμό, οι κατευθυντήριοι άξονες μιας νέας πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης. Αυξανόμενος συγκεντρωτισμός, εμφάνιση του κρητικού επεκτατισμού στον αιγαιακό χώρο, η νέα εποχή που αρχίζει με το τέλος της ΜΜ θέτει επίσης το πρόβλημα των σχέσεων της Κνωσού με τα άλλα κρητικά ανάκτορα. Οι περισσότερες αρχαιολογικές μαρτυρίες υποδηλώνουν τον κυρίαρχο ρόλο της Κνωσού. |
ΚνωσόςΤο πρώτο ανάκτορο της Κνωσού κτίστηκε γύρω στο 2000 π.Χ. στο νότιο άκρο της μεσομινωικής πόλης και καταστράφηκε από σεισμό στο 1900 π.Χ. Φαιστός
ΑρχάνεςΟ οικίσκος τψν Αρχανών
Ζάκρος
Μάλια
Αγία Τριάδα![]() Οικία των τοιχογραφιώνΗ οικία των τοιχογραφιών βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του ανακτόρου της Κνωσού, στη νότια πλευρά της βασιλικής οδού. Είναι ένα μικρό και απλό κτίριο που βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση κακής διατήρησης. Στην κύρια αίθουσα της κατοικίας βρισκόταν ένα δάπεδο με πλαίσιο. Το ενδιαφέρον του κτηρίου εντοπίζεται στα αναρίθμητα σπαράγματα τοιχογραφιών, από τα οποία συμπληρώθηκε η τοιχογραφία με τους γαλάζιους πιθήκους και η τοιχογραφία των χελιδονιών Έπαυλη του Σκλαβόκαμπου![]() |