(Τ. Σ.)  1769 Μαρτίου 25 Αμοργό.

Τοις προεστώταις καί επιτρόποις τής νήσου Αμοργού

Τήν σήμερον εγώ Σουλεϊμάν αγάς του ενδοξοτάτου Σερασκιέρη Μπέη κεχαγιάς

Από τόν ενδιξότατον αυθέντην Χατσίσκου και Βεκήλου του Χαλήλ μπεη καί σερασκέρη.

1819, Σεπτεμβρίου 6 Αμοργό.

Εν Αμοργώ τη 4 Σεπτεμβρίου 1894

Προς

τον κύριον πρόεδρον της Αρχαιολογικής Εταιρείας

Την 22αν του παρελθόντος μηνός ανεχώρησα εξ Αθηνών προς εκτέλεσιν της υπό του Συμβουλίου της Αρχαιολογικής Εταιρίας ανατεθείσης μοι εντολής του να ενεργήσω ανασκαφάς εν Αμοργώ, αφ' ότου δ' έφθασα ενταύθα επεσκέφθην μέρη τινά της νήσου συνοδόν και οδηγόν έχων τον ιερέα Δημήτριον Πράσινον, όστις γινώσκει άριστα την νήσον και τας αρχαιότητας αυτής.

(Αθανάσιος Κουμανούδης 1851-1899, γιός του Στέφανου Κουμανούδη, ήταν ο επιμελητής των Μουσείων της Εταρείας).

23 Σεπτεμβρίου 1894

Εν Αμοργώ τη 18 Σεπτεμβρίου 1894

Φίλε κύριε Αθανάσιε

Έλαβον τα χαρτόσημα και τον δεύτερον τόμον του K.G. Fielder, σοι επιστρέφω δε και την απόδειξιν δια το βιβλίον συμπεπληρωμένη και υπογεγραμμένην. Προς τούτοις εσωκλείω και δύο αποδείξεις επί χαρτοσήμου, τας οποίας σε παρακαλώ να στείλης εις τον Κτενάν, τας στέλλω δε δια σού δια μεγαλειτέραν ασφάλειαν.

Εν Αθήναις τη 14 Οκτωβρίου 1894

Προς

τον κύριον πρόεδρον της
Αρχαιολογικής Εταιρείας

Επιστρέψας διαταγή του Υπουργείου εις Αθήνας, όπως μεταβώ εντεύθεν εις Δελφούς, υποβάλλω σύντομον έκθεσιν των πεπραγμένων μοι. Επειδή κυριώτατος σκοπός της αποστολής μου, ως εγώ τουλάχιστον αντελήφθην αυτόν, ήτο η μελέτη της προϊστορικής των ν'ηδων εποχής, άπασαι αι έρευναί μου έτεινον προ παντός εις την ανεύρεσιν τάφων των χρόνων εκείνων, έσκαψα δε προςς τούτο εις διαφόρους της Αμοργού θέσεις, ήτοι εις Κάπρον, Τερλάκι, Κάψαλα, Σταυρόν, Νοτινά, Δωκαθίσματα, Καστρί, Φοινικιές και Κάτω Ακρωτήρι, διότι εις τας πλείστας των θέσεων τούτων έχουσι αναλυφθή κατά καιρούς τάφοι ή άλλα λείψανα της υπό μελέτην εποχής, δυστυχώς όμως πλην των Καψάλων, Κάπρου και Δωκαθισμάτων, εις τας άλλας θέσεις δεν υπήρχον νεκροταφεία οπωσούν μεγάλα, αλλά μόνον δύο ή τρεις εν εκάστη τάφοι και ούτοι ουχί πλησίον αλλήλων κείμενοι, εκ των τριών δε θέσεων, των αποτελουσών εξαίρεσιν, ο Κάπρος και τα Δωκαθίσματα απεδείχθησαν εξηντλημένα ήδη υπό τυμβωρύχων λαθραίως ανασκαπτόντων, εις δε τα Κάψαλα εύρον μεν ένδεκα τάφους, αλλά λίαν πτωχούς. Όταν δ' έλαβον την διαταγήν να επιστρέψω εις Αθήνας, εν μεν τη Αμοργώ υπελείποντο ολίγα μόνον μέρη, εις τα οποία ήθελον ακόμη να κάμω δοκιμάς, εσκόπευον όμως να μεταβώ αμέσως κατόπιν εις την Κέρον, την Ηράκλειαν και τας άλλας μικράς νήσους τας μεταξύ Αμοργού και Νάξου κειμένας, διότι και εις αυτάς ανακαλύπτονται τάφοι πανάρχαιοι, εν τάφω της Κέρου μάλιστα ευρέθησαν, ως γιγνώσκετε, προ τινων ετών δύο περιεργότατα ειδώλια, τα οποία ηγόρασεν η Αρχαιολογική Εταιρία. Ούτω και μόνης της Αμοργού και των περί αυτήν νησυδρίων η εξερεύνησις δεν επερατώθη ακόμη.