Μόλις άρχισε το καλοκαίρι, οι Πελοποννήσιοι και οι σύμμαχοί τους, έκαναν εισβολή στην Αττική. Αρχηγός ήταν ο Αρχίδαμος του Ζευξιδάμου, βασιλιάς των Λακεδαιμονίων. Οργάνωσαν στρατόπεδο και άρχισαν να λεηλατούν την ύπαιθρο. Δεν ήσαν πολλές μέρες στην Αττική όταν, για πρώτη φορά παρουσιάστηκε στην Αθήνα ο λοιμός.

Το καλοκαίρι, ο Άγνων του Νικίου και ο Κλεόπομπος του Κλεινίου που ήταν συστρατηγοί του Περικλή, πήραν το εκστρατευτικό σώμα που είχε χρησιμοποιήσει εκείνος και πήγαν να χτυπήσουν τους Χαλκιδείς της Θράκης και την Ποτίδαια, που ήταν πάντα πολιορκημένη. Μόλις έφτασαν, χτύπησαν την Ποτίδαια με πολιορκητικές μηχανές και προσπάθησαν, με κάθε τρόπο, να την κυριέψουν. Αλλά δεν μπόρεσαν να πετύχουν τίποτα. Ούτε την Ποτίδαια πήραν ούτε άλλη καμιά επιτυχία είχαν και τούτο επειδή ο στρατός είχε μεταφέρει μαζί του την επιδημία που έκανε θραύση στους οπλίτες, σε βαθμό που και αυτοί ακόμα οι οπλίτες της πρώτης εκστρατείας, οι οποίοι ήσαν υγιείς, κόλλησαν την αρρώστια.

Το καλοκαίρι οι Λακεδαιμόνιοι και οι σύμμαχοί τους έκαναν εκστρατεία εναντίον της Ζακύνθου με 100 καράβια. Οι κάτοικοι του νησιού ήταν άποικοι των Αχαιών της Πελοποννήσου και ήσαν, τότε, σύμμαχοι των Αθηναίων. Ο στόλος μετέφερε 1.000 Λακεδαιμόνιους οπλίτες και ναύαρχος ήταν ο Σπαρτιάτης Κνήμος. Έκαναν απόβαση και ρήμαξαν το μεγαλύτερο μέρος του νησιού. Οι Ζακυνθινοί, όμως, δεν συνθηκολόγησαν και ο στόλος γύρισε στα λιμάνια του.

Στο τέλος του καλοκαιριού, ο Κορίνθιος Αριστεύς, οι Νικόλαος, Πρατόδημος - πρέσβεις των Λακεδαιμονίων - ο Τεγεάτης Τιμαγόρας και ο Αργείος Πόλλις που δεν είχε επίσημη ιδιότητα, ξεκίνησαν για την Ασία με σκοπό να πείσουν τον βασιλέα και χρήματα να τους δώσει και να συμπολεμήσει μαζί τους.