Η επανάσταση των Νεότουρκων, η οποία αιφνιδίασε την Ευρώπη, έγινε ευμενώς δεκτή από τις Δυνάμεις - με εξαίρεση τη Γερμανία - καθώς φαινόταν ότι είχε λύσει το επίμαχο Μακεδονικό ζήτημα.

Λίγο μετά την κατάθεση των όπλων οι Βούλγαροι άρχισαν και πάλι τον αγώνα στο εκκλησιαστικό πεδίο.

Στις 13 Φεβρουαρίου 1909 το Κομιτάτο "Ένωση και Πρόοδος" προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης του Κιαμίλ πασά (ο Κιαμίλ καταγόταν από την Κύπρο και ήταν αγγλόφιλος και εχθρός των Ρώσων, ήταν μεγάλος βεζίρης από τις 5 Αυγούστου 1908) και το διορισμό του Χιλμί πασά ως Μεγάλου Βεζίρη.