Gistor

Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε προχτές η ανακοίνωση της ταύτισης και του αρχαιολογικού πλαισίου ενός ιδιόμορφου λατομείου στη Βραυρώνα, απ’ όπου φαίνεται ότι αντλήθηκε το υλικό για την ανοικοδόμηση του ιερού της Βραυρωνίας Αρτέμιδος. Η ανακοίνωση των ευρημάτων έγινε από την έφορο της Β΄ ΕΠΚΑ κυρία Γιάννα Τσιριγώτη-Δρακωτού κατά την πρόσφατη παρουσίαση των αποτελεσμάτων των ερευνών της Εφορείας στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.

Το λατομείο ήρθε στο φώς τα τελευταία χρόνια σε απόσταση 15 χλμ. ΒΔ του ιερού της θεάς Άρτεμης και ερευνάται από τις αρχαιολόγους Ε. Βρεττού, Β. Σκαράκη και Μ. Στάθη. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της κυρίας Δρακωτού, ανήκει στον κάθετο τύπο, καθώς η επεξεργασία του βράχου έχει πραγματοποιηθεί με κλιμακωτό τρόπο. Χαρακτηριστικά, η λατόμευση εδώ έχει γίνει σε βάθος που ξεπερνάει τα 5 μ. από την επιφάνεια του σύγχρονου εδάφους. Τα αποτυπώματα των εργαλείων που είναι ορατά στις κατακόρυφες παρειές του βράχου αλλά και στους δόμους που βρέθηκαν στο χώρο είναι τα ίδια με εκείνα που υπάρχουν στους δόμους των αναλημμάτων του ναού της Άρτεμης στο ιερό της Βραυρώνας, οι οποίοι είναι κατασκευασμένοι και από τον ίδιο τύπο πετρώματος. Το στοιχείο αυτό οδηγεί σε ένα συμπέρασμα: ότι τα βασικά κτίσματα του ιερού κατασκευάστηκαν από υλικό που προέρχεται από εδώ.

Μοναδικό όμως στοιχείο στην εικόνα του λατομείου είναι το ότι στο εσωτερικό του βρέθηκαν κτίσματα. Πρόκειται για έναν ορθογώνιο χώρο από κατεργασμένους πωρόλιθους. Η κατασκευή των δωματίων αυτών συνδέεται ίσως με το γεγονός ότι μετά την εγκατάλειψη του λατομείου ο χώρος επιχωματώθηκε με στρώμα υλικού ύψους 3 μ. για να εξυπηρετήσει άλλες ανάγκες. Ο μεγάλος αγωγός που βρέθηκε στο δάπεδό του κτιρίου, καθώς και κυκλικά και ελλειψοειδή ορύγματα και αύλακα 11, 5 που είχε σχηματιστεί στην επιφάνεια του βράχου φαίνεται να παραπέμπουν στο χαρακτηρισμό του κτιρίου ως βιοτεχνική εγκατάσταση. Στο χαρακτηρισμό αυτό συνηγορούν και τα κινητά ευρήματα από το χώρο: μάζες μολύβδου, μολύβδινοι σύνδεσμοι αλλά και χρηστική κεραμική. Η επιμελημένη μορφή όμως του χώρου, που δεν συνάδει με την κατάσταση των εργαστηρίων γενικά δημιουργεί προβληματισμό στους ερευνητές, οι οποίοι δεν μπορούν να απαντήσουν με βεβαιότητα στο ερώτημα του χαρακτήρα της εγκατάστασης. Η έρευνα, που συνεχίζεται, αναμένεται να ρίξει περισσότερο φως στην ιστορία του ιδιόμορφου αυτού χώρου.