Gistor

φαγεντιανή

Η τεχνική της φαγεντιανής εισήχθη στον ελληνικό χώρο καθώς φαίνεται από τη Συρία. Φαγεντιανή κατασκευάστηκε για πρώτη φορά στην Κρήτη γύρω στο 2200 π.Χ., κατά τη διάρκεια της ΠΜ περιόδου, αλλά η χρήση της διαδόθηκε από το 1900 π.Χ. και εξής. Στην ηπειρωτική Ελλάδα η φαγεντιανή άρχισε να κατασκευάζεται περίπου από το 1600 π.Χ. και αρκετά αντικείμενα από το υλικό αυτό έχουν βρεθεί στους βασιλικούς περιβόλους. Μια ενδιαφέρουσα κατηγορία αποτελούν οι αφιερωματικοί κόμβοι.

Ο ιερός κόμβος απαντά in cospore, ως αφιέρωμα, και κατασκευαζόταν από φαγεντιανή, ελεφαντόδοτο ή κόκαλο. Συχνά εικονίζεται σε παραστάσεις θρησκευτικού περιεχομένου, είτε μεμονωμένος είτε ως εξάρτημα του ενδύματος ιερών προσώπων. Τον ιερό κόμβο νωρίς τον συσχέτισε ο Evans με τον αιγυπτιακό κόμβο, το ankh της θεάς Ίσιδας. Στις μινωικές παραστάσεις παρατηρούμε ότι τον ιερό κόμβο τον σαν φυλακτό όσοι λαμβάνουν μέρος στα ιερά ταυροκαθάψια. Τον φορά επίσης στον ώμο της η ιέρεια, η λεγόμενη "Παριζιάνα", στη γνωστή τοιχογραφία της Κνωσού. Αυγά στρουθοκαμήλου βρέθηκαν επίσης στους λακκοειδείς τάφους των Μυκηνών. Είναι διαμορφωμένα σε ρυτά, με στόμιο, λαιμό και βάση απ'ό φαγεντιανή. Παρόμοια ρυτά έχουν βρεθεί και αλλού στις Μυκήνες, στα Δενδρά, στη Θήρα, και μαρτυρούν για τις σχέσεις του Αιγαίου με την Αίγυπτο.