Gistor

Μόλις άρχιζε ο χειμώνας, οι Λακεδαιμόνιοι, αφού τέλειωσαν τις εορτές των Καρνείων, ξεκίνησαν σε εκστρατεία και όταν έφτασαν στην Τεγέα έστειλαν στο Άργος αντιπροσώπους με δελεαστικές προτάσεις.

Στο Άργος υπήρχαν και πρωτύτερα φιλικά τους άτομα που ήθελαν να καταλύσουν τη Δημοκρατία. Μετά τη μάχη οι οπαδοί τους αυτοί είχαν αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη επιρροή απάνω στον λαό για να τον πείσουν να συμβιβαστεί με την Σπάρτη. Σκοπός τους ήταν να κάνουν πρώτα ειρήνη με τους Λακεδαιμόνιους, μετά συμμαχία και τότε ν' ανατρέψουν τους δημοκρατικούς. Έφτασε στο Άργος αντιπρόσωπος των Λακεδαιμονίων, με δύο προτάσεις, ο πρόξενος των Αργείων Λίχας του Αρκεσιλάου. Η μία πρόταση αφορούσε τους όρους με τους οποίους θα γινόταν ο πόλεμος αν οι Αργείοι ήθελαν να τον εξακολουθήσουν, η άλλη τους όρους ειρήνης, αν την επιθυμούσαν. Έγιναν πολλές διαπραγματεύσεις - ο Αλκιβιάδης έτυχε να βρίσκεται στο Άργος - και οι οπαδοί των Λακεδαιμονίων τους υποστήριξαν φανερά πια και έπεισαν τους Αργείους να δεχτούν τις προτάσεις για συνδιαλλαγή που ήσαν οι ακόλουθες.

"Η Εκκλησία των Λακεδαιμονίων δέχεται να συνομολογήσει ειρήνη με τους Αργείους με τους εξής όρους: Οι Αργείοι θ' αποδώσουν στους Ορχομένιους τα παιδιά που κρατούν ομήρους, στους Μαιναλίους τους άντρες και στους Λακεδαιμονίους τους άντρες που κρατούν στη Μαντινεία. Θα εκκενώσουν το έδαφος της Επιδαύρου και θα κατεδαφίσουν το οχυρό που έχτισαν εκεί. Αν οι Αθηναίοι αρνηθούν ν' αποσυρθούν από την Επιδαυρία, τότε οι Αργείοι και οι σύμμαχοί τους και οι Λακεδαιμόνιοι και οι σύμμαχοί τους θα τους θεωρήσουν εχθρούς. Οι Λακεδαιμόνιοι θ' αποδώσουν στις διάφορες πολιτείες που τους τα παραδώσαν, τα παιδιά που κρατούν ομήρους. Όσο για τις προσφορές στον θεό, οι Αργείοι θα ζητήσουν, αν θέλουν, όρκους από τους Επιδαύριους, ειδάλλως θα δώσουν οι ίδιοι όρκους. Όλες οι πολιτείες της Πελοποννήσου θα είναι ανεξάρτητες κατά τους πατροπαράδοτους θεσμούς. Αν καμιά πολιτεία από όσες βρίσκονται έξω από την Πελοπόννησο, εκστρατεύσει με εχθρικούς σκοπούς εναντίον τους Πελοποννησιακού εδάφους, οι Πελοποννήσιοι θα ενωθούν για να την αποκρούσουν και θα συνεννοηθούν για τον καλύτερο τρόπο πως να ενεργήσουν. Όλοι οι έξω από την Πελοπόννησο σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων θα έχουν την ίδια θέση με τους Αργείους. Όλοι θα διατηρήσουν τις κτήσεις που έχουν. Η συνθήκη θα ανακοινωθεί στους συμμάχους για να προσχωρήσουν σ' αυτήν αν το επιθυμούν. Αν οι σύμμαχοι το θέλουν, μπορούν να υποβάλουν στις πολιτείες τους τη συνθήκη για έγκριση".

Αυτές ήταν οι πρώτες προτάσεις τις οποίες δέχτηκαν οι Αργείοι και ο στρατός των Λακεδαιμονίων έφυγε από την Τεγέα και γύρισε στην πατρίδα του. Λίγο αργότερα, και όταν αποκαταστάθηκε η επικοινωνία μεταξύ Σπάρτης και Άργους, οι οπαδοί των Λακεδαιμονίων έπεισαν τους Αργείους να εγκαταλείψουν τη συμμαχία τους με τους Μαντινείς, τους Ηλείους και τους Αθηναίους και να κάνουν άλλη συνθήκη ειρήνης και συμμαχίας με τους Λακεδαιμόνιους, την ακόλουθη:

"Οι Λακεδαιμόνιοι και οι Αργείοι αποφάσισαν να κάνουν πενηντάχρονη συνθήκη ειρήνης και συμμαχίας με τους ακόλουθους όρους: Θα λύουν τις διαφορές τους σαν ίσοι προς ίσους με διαιτησία, κατά τα πατροπαράδοτα έθιμα. Οι άλλες πολιτείες της Πελοποννήσου θα μπορούν να προσχωρήσουν στη συμμαχία και τη συνθήκη ειρήνης, διατηρώντας την αυτονομία τους και την ελευθερία τους. Θα διατηρήσουν τις κτήσεις τους και θα λύουν τις διαφορές τους σαν ίσοι προς ίσους κατά τα πατροπαράδοτα έθιμα. Όσοι σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων είναι έξω από την Πελοπόννησο, θα έχουν τα ίσα δικαιώματα με τους Λακεδαιμόνιους και οι σύμμαχοι των Αργείων θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Αργείους. Όλοι θα διατηρήσουν τις κτήσεις που έχουν. Αν υπάρξει ανάγκη να γίνει κάπου κοινή εκστρατεία, οι Λακεδαιμόνιοι και οι Αργείοι θα συνεννοούνται και θα καθορίζουν κατά τον πιο δίκαιο τρόπο τη συμμετοχή των συμμάχων. Αν καμιά από τις πολιτείες, είτε στην Πελοπόννησο είτε έξω από την Πελοπόννησο, έχει διαφορές είτε συνοριακές είτε για άλλα ζητήματα, θα λύει τις διαφορές της με διαπραγματεύσεις. Αν, όμως, συμμαχική πολιτεία βρίσκεται σε διάσταση με άλλη συμμαχική πολιτεία, τότε θα πρέπει να διαλέξουν διαιτητή τρίτη πολιτεία κοινής εμπιστοσύνης. Οι ιδιωτικές διαφορές θα δικάζονται κατά τα πατροπαράδοτα".

Μετά από τη συνθήκη αυτή ειρήνης και συμμαχίας, τα δύο μέρη αποδώσαν αμοιβαία τα όσα είχαν κατακτήσει με τα όπλα ή με άλλο τρόπο. Υιοθέτησαν κοινή πολιτική κι αποφάσισαν να μη δέχονται πια κήρυκα ή πρεσβεία από την Αθήνα όσοι οι Αθηναίοι δεν αφήσουν τα οχυρά που κρατούσαν στην Πελοπόννησο και φύγουν. Αποφάσισαν να μη κάνουν χωριστά πόλεμο ή ειρήνη. Ανέπτυξαν μεγάλη δραστηριότητα και σε άλλους τομείς, αλλά κ' έστειλαν και οι δύο πολιτείες πρέσβεις στις πολιτείες της Θράκης και στον Περδίκκα. Έπεισαν τον Περδίκκα να συμμαχήσει μαζί τους. Δεν αποστάτησε αμέσως, αλλά το είχε σκοπό, ακολουθώντας το παράδειγμα του Άργους από το οποίο καταγόταν η γενιά του από παλαιότερα. Ανανέωσαν επίσης τους παλιούς όρκους με τους Χαλκιδείς κ' έκαναν νέους όρκους. Οι Αργείοι έστειλαν πρέσβεις στην Αθήνα ζητώντας την εκκένωση του φρουρίου που είχαν οι Αθηναίοι στην Επίδαυρο. Οι Αθηναίοι, οι οποίοι ήξεραν ότι οι στρατιώτες τους αποτελούσαν μικρό μόνο μέρος της φρουράς, έστειλαν τον Δημοσθένη να τους πάρει από εκεί. Όταν ο Δημοσθένης έφτασε στο φρούριο, οργάνωσε γυμνικούς αγώνες έξω από το οχυρό και όταν, με πρόφαση τους αγώνες, βγήκε η υπόλοιπη φρουρά, έκλεισε τις πύλες. Μετά, αφού ανανέωσαν τη συνθήκη ειρήνης με τους Επιδαύριους, οι Αθηναίοι τους παραδώσαν αυτοί οι ίδιοι το οχυρό.

Μετά την αποστασία των Αργείων από τη συμμαχία, οι Μαντινείς προσπάθησαν, στην αρχή, ν' ανθέξουν, αλλά αργότερα, βλέποντας ότι χωρίς το Άργος δεν τους ήταν δυνατό να το επιτύχουν, συμβιβάστηκαν με τους Λακεδαιμόνιους και παραιτήθηκαν από την ηγεμονία τους επάνω στις αρκαδικές πολιτείες. Οι Λακεδαιμόνιοι και οι Αργίοι με χίλιους οπλίτες η κάθε πολιτεία, έκαναν κοινή εκστρατεία. Οι Λακεδαιμόνιοι, μόνοι τους, πήγαν πρώτα στη Σικυώνα όπου εγκατέστησαν ακόμη πιο ολιγαρχικό πολίτευμα και μετά οι δύο στρατοί μαζί ανέτρεψαν τη δημοκρατία στο Άργος κ' εγκατέστησαν ολιγαρχία ευνοϊκή για τους Λακεδαιμόνιους. Αυτά συνέβαιναν με το τέλος του χειμώνα και καθώς πλησίαζε η άνοιξη.