Gistor

Ολόκληρο το 1907 οι Έλληνες και οι Σέρβοι συνέχισαν να σφυροκοπούν αμείλικτα τους εξαρχικούς στη Μακεδονία - οι Σέρβοι στους καζάδες των Σκοπίων, Περλεπέ, Παλάνκα και Κιοπρουλού, οι Έλληνες στη Φλώρινα, Καστοριά, Μορίχοβο, Ζίχνη, Γιαννιτσά, Βέροια, Καϊλάρια, Στρώμνιτσας.

Οι Σέρβοι ήταν ιδιαίτερα δραστήριοι κατά τους πρώτους μήνες του έτους (Ιανουάριο με Απρίλιο). Η δραστηριότητά τους ήταν πιο έντονη απ' ότι δείχνουν οι καταστροφές που προκάλεσαν.

Παρόλο που αργότερα την ίδια χρονιά παρατηρήθηκε κάποια αύξηση στη δραστηριότητα των κομιτατζήδων, η τακτική τους κινήθηκε στο ίδιο πλαίσιο. Συνεχίστηκαν, δηλαδή, οι σποραδικές επιθέσεις από μικρά σώματα εναντίον μεμονωμένων πατριαρχικών μουσουλμάνων ή εχθρικών εξαρχικών. Τον Οκτώβριο μικρά σώματα που συχνά ενώνονταν σε μεγαλύτερους σχηματισμούς, ανέπτυξαν μεγαλύτερη δραστηριότητα απ' ό,τι συνήθως. Το μήνα αυτό σκοτώθηκαν περίπου 100 πατριαρχικού. Συνολικά, σε όλη τη διάρκεια του έτους δολοφονήθηκαν 234 πατριαρχικοί μεταξύ των οποίων 30 Σέρβοι και 10 Βλάχοι. Την ίδια περίοδο οι απώλειες των εξαρχικών ήταν πιο βαριές, καθώς οι τουρκικές δυνάμεις σκότωσαν 236 κομιτατζήδες, μεταξύ των οποίων πέντε ρουμανίζοντες.

Οι Βλάχοι αυτοί είχαν σχηματίσει σώμα στην Πρέσπα με επικεφαλής τον Αλέξη Κόσκα. Το σώμα αυτό εξοντώθηκε στις 5 Ιουνίου. Εμφανίστηκαν αρκετά άλλα μικρά σώματα, οργανωτής των οποίων ήταν ο Χατζή Γκόγκο. Τα σώματα αυτά διαλύθηκαν όταν ο Χατζή Γκόγκο εξορίστηκε στην περιοχή Δράμας με διαταγή του Χιλμί πασά. Οι περισσότεροι Βλάχοι στη Βέροια τηρούσαν φιλελληνική στάση, ενώ οι ρουμανίζοντες αποτελούσαν μειοψηφία.

Τις μεγαλύτερες απώλειές τους είχαν οι εξαρχικοί τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Σε μια σειρά συγκρούσεων στις 16/17 Ιουλίου στην περιοχή Νικόντιμ-Ποπαδια μεγάλη τουρκική φάλαγγα με επικεφαλής τον ταγματάρχη Εμβέρ μπέη εξόντωσε 73 ενόπλους. Ένα σώμα 30 αντρών αποδεκατίστηκε στο Ντερέ-ι-Μουσλίμ, ενώ στις 16 Αυγούστου αφανίστηκε εξαρχική συμμορία 16 αντρών στα σύνορα των καζάδων Περλεπέ - Τίκβες.

Σε όλες αυτές τις συγκρούσεις έχασαν αξιόλογους ηγέτες: τον Γιοβάν στο Λισολάι, τον Πέτρο Άτσε κοντά στον Περλεπέ τον Απρίλιο. τον Ρασιγκορώφ στο Ιστίπ, τον Τσαράντωφ στην Πλέβνα το Μάιο, τον Κοζλώφ (επιθεωρητής των βουλγαρικών σωμάτων) στο Μπέλιοβο τον Ιούλιο, τον Τάνε από το Γκορνίτσοβο τον Ιούλιο, τον Βάνη στο Τέχοβο τον Οκτώβριο και τον Μήτρο Βλάχο στις 5 Μαρτίου στη Ζουπάνιτσα.