Μπορεί η υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα στο αρχαίο λιμάνι της Κύθνου να έφερε στο φως εφέτος το καλοκαίρι ερμαϊκές στήλες και θραύσματα γλυπτών, μερικά από τα οποία συνταιριάζουν με εκείνα που είχαν ανελκυσθεί πέρυσι, αλλά και στην ξηρά οι ανασκαφές φαίνεται ότι εντόπισαν την Αγορά της πόλης. Ο αρχαιολόγος κ. Αλέξανδρος Μαζαράκης-Αινιάν, καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και υπεύθυνος των ανασκαφών στην Κύθνο, είναι ακόμη επιφυλακτικός σχετικά με αυτή την τελευταία αποκάλυψη, όμως τα ευρήματα δείχνουν προς την κατεύθυνση ενός δημόσιου οικοδομήματος.

Τον ναό της Ιππίας Αθηνάς, η οποία λατρευόταν στον αρχαίο δήμο των Αχαρνών, εντόπισαν οι ανασκαφές δίπλα ακριβώς στο αρχαίο θέατρο, το οποίο επίσης ανακαλύφθηκε πρόσφατα! Ένας ισχυρός τοίχος χτισμένος με μεγάλους ογκολίθους είναι η πρώτη ένδειξη για τον ναό, συγκεκριμένα το θεμέλιο της κρηπίδας του, όπως πιστεύει η αρχαιολόγος κυρία Μαρία Πλάτωνος η οποία διενεργεί την ανασκαφική έρευνα. Και όταν απομακρυνθεί το παλιό ισόγειο εργαστήριο αλουμινοκατασκευών που βρίσκεται από πάνω, ο δρόμος θα είναι ελεύθερος για την αποκάλυψη του σημαντικότατου ιερού των Αχαρνέων. 
Η θέση του μάλιστα όπως και του αρχαίου θεάτρου φυσικά, σε απόσταση μόλις 150 μέτρων από την κεντρική πλατεία του σύγχρονου δήμου, μαρτυρεί ότι το κέντρο και του αρχαίου δήμου βρισκόταν ακριβώς εκεί!

Πλούσια ευρήματα έφερε στο φως το πρώτο στάδιο του πενταετούς ανασκαφικού προγράμματος στην αρχαία Τεγέα, που ολοκληρώθηκε από τη ΛΘ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, την 25η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών. 
Οι κύριοι στόχοι της φετινής περιόδου ήταν αφενός η συλλογή πληροφοριών για τη στρωματογραφική και χρονολογική ακολουθία στο κέντρο της αρχαίας πόλης της Τεγέας και αφ' ετέρου ο έλεγχος των αποτελεσμάτων της μαγνητομετρικής επιφανειακής έρευνας που διεξήχθη στην περιοχή από το Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών κατά τα έτη 2004-2006.

Γλυπτά από έναν σημαντικό ιερό-βωμό της αρχαιότητας έξω από τη Σπάρτη έχουν... εντοιχιστεί σε ξωκλήσια της περιοχής και δυσκολεύουν την «ανάστασή» του. 
Για να αποκατασταθεί η μορφή τού πιο σημαντικού και πιο αινιγματικού οικοδομήματος της αρχαϊκής εποχής, ένας θρόνος του Απόλλωνα, μεγάλος σαν κτίριο, που έχει τελείως χαθεί στο Αμυκλαίον της Σπάρτης, χρειάζεται να αποτοιχιστούν δεκάδες μέλη του μνημείου από τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία όπου έχουν ενσωματωθεί και να διαλυθεί ένα εκκλησάκι εις τα εξ ων συνετέθη- όπως υποστηρίζει ο ανασκαφέας του Αμυκλαίου και διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη Άγγελος Δεληβορριάς. 
Ο κανόνας της Ιστορίας είναι ότι πρώτοι οι χριστιανοί και κατόπιν και άλλοι έβαλαν χέρι στους αρχαίους ναούς, είτε για να τους εξαφανίσουν είτε για να τους οικειοποιηθούν, συμβάλλοντας έτσι άλλοτε στη διατήρηση και άλλοτε στην καταστροφή τους. Σήμερα η δεοντολογία των αναστηλώσεων απαιτεί σεβασμό στη διατήρηση των φάσεων.